Ik maak kennis met betalingen voor milieudiensten.
Een landbouwer die een bos niet rooit, maar er daarentegen voor zorgt, krijgt een vergoeding. Hij lijdt dan immers verlies, want hij kan zijn land niet uitbreiden. Maar dit bos slorpt wel afvloeiend water op en verhindert zo erosie, zet CO2 om in O2, biedt onderkomen en voedsel aan talrijke soorten. Deze vergoeding is één van de vele mogelijke ‘betalingen voor milieudiensten’.
Dit vernieuwende principe kent al wat succes in het Zuiden, maar stuit nog steeds op verzet in het Noorden.
De financiële waarde van milieudiensten is namelijk moeilijk te bepalen. Lijkt het jou toch wel wat? Praat er dan over met mensen die je kent! Misschien valt het niet in dovemansoren.